بید مجنون

زبان خامه ندارد سر بیان فراق                           وگرنه شرح دهم با تو داسـتان فراق

دریغ مدت عمرم که بر امید وصال                     به سر رسیدو به سر نیامد زمان فراق

سری که بر سر گردون به فخر می سودم             به راستان که نهادم به آستان فراق

چگونه باز کنم بال در هوای وصال                       که ریخت مرغ دلم پر در آشیان فراق

کنون چه چاره که در بحر غم به گردابی                        فتاد زورق صبرم ز بادبان فراق

بسی نماند که کشتی عمر غرقه شود               ز موج شوق تو در بحر بی کران فراق

اگر به دست من افتد فراق را بکشم                 که روز هجر سیه باد و خان و مان فراق

رفیق خیل و خیالیم و همنشین شکیب                   قرین آتش هجران و هم قران فراق

چگونه دعوی وصلت کنم به جان که شده ست            تنم وکیل قضا و دلم ضمان فراق

زسوز شوق دلم شد کباب دور از یار                  مدام خون جگر می خورم زخوان فراق

 فلک چودید سرم را اسیر چنبر عشق                 ببست گردن صبرم به ریسمان فراق

به پای شوق گر این ره به سر شدی حافظ         به دست هجر ندادی کسی عنان فراق

پ.ن: امروز پنجمین سالگرد است